اپیدمیولوژی نمایش بریچ، کرمان، ۱۳۷۶

سابقه و هدف: نمایش breech شایعترین وضعیت قرار گرفتن جنین در لگن مادر پس از نمایش سر می باشد. در این نمایش عارضه مرگ و میر و موربیدیتی جنین-نوزاد و مادر افزایش می یابد. برای اطلاع از شیوع این نمایش و بررسی نحوه ختم حاملگی آن در مادران شهر کرمان و همچنین تعیین ارتباط با بعضی از خصوصیات مادری و جنینی در مقایسه با نمایش سر، این مطالعه صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی روی 1500 زن باردار مراجعه کننده به زایشگاه های اورژانس شهر کرمان (نیک نفس و کاشانی) در سال 1376 صورت گرفت. یافته ها: نتایج حاصل نشان دهنده شیوع معادل 3.4% نمایش breech در بین مراجعین بود. در 76.6% موارد breech ختم حاملگی با انجام عمل سزارین و در 23.4% با زایمان واژینال صورت گرفته بود. این رقم در مقایسه با نمایش سفالیک که 28.2% سزارین و 71.1% زایمان واژینال داشتند تفاوت معنی دار آماری نشان داد (p<0.001). سن حاملگی کمتر از 26 هفته و 38-37 هفته هر یک 31.9% از موارد breech را شامل می شد ولی در نمایش سر بیشترین موارد یعنی 44% جنین ها سن حاملگی 40-39 هفته داشتند (p<0.001). بیشتر زنان در هر دو گروه نمایش بریچ و سر در محدوده سنی 25-21 سال قرار داشتند و بیشترین افراد در هر دو گروه تعداد زایمان قبلی معادل 2-0 داشتند و از این نظر اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. در 4.7% از موارد breech و 0.9% از نمایش های سفالیک (سر) سابقه حاملگی چندقلوی قبلی وجود داشت و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p=0.027). سابقه زایمان بریچ قبلی اختلاف معنی داری در دو گروه نداشت و نسبت نوزادان پسر به دختر در این نمایش برابر 1 بود. نتیجه گیری: با توجه به آمارهای بالا به نظر می رسد شیوع نمایش breech در کرمان با سایر نقاط دنیا تفاوت چندانی ندارد. ولی ارتباط این نمایش با عواملی نظیر سن جنین، نحوه ختم حاملگی و سابقه چندقلویی قبلی در مقایسه با نوع سفالیک قابل تامل و بررسی بیشتر می باشد.